ଅପା ସାଙ୍ଗରେ ସେଦିନ – Apa Sangare Sedina

ସେଦିନ କଥା ମନେ ପଡିଲେ ଭାବେ କେତେ ବଡ ସୁଯୋଗ ଛାଡି ଦେଲା ମଣିଷ. ଆଉ ସେଇ ଚିନ୍ତା ରେ ଭାବିଲି ଆଉ ଏଭଳି ସମୟ ଆଉ ଜୀବନରେ ଆସିଲେ କେବେ ସେ ମଉକା ଛାଡିବିନାହିଁ .
ସେତେବେଳେ ମୁ ସ୍କୁଲ ରେ ପଢୁଥାଏ. ମୋତେ ଚୌଡା ବୟସ ହୋଇଯାଇଥିବା ହେତୁ କିଶୋର ଅବସ୍ଥା ରେ ଯାହା ହୁଏ ସେ ସବୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯାଇଥିଲା. ଏଇ ଯେମିତି ଦେହ ଗରମ ହେବା, ବାଣ୍ଡ ଠିଆ ହେବା, ହଲେଇ ବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେବା ଇତ୍ୟାଦି ….. ହଲେଇଲେ ବି ବାହାରୁ ନ ଥାଏ.
ପରେ ପରେ ନବମ ଶ୍ରେଣୀ କୁ ଗଲା ପରେ ମଉସ ବଦଳି ହୋଇ କଟକ ଆସିଲେ. ଆମେ ମନେ ପାଖାପାଖି ରହୁଥାଉ . ତାଙ୍କର ଦୁତୀୟ ଝିଅ କଥା କହିଲେ ସରିବନି. ଟୋକା ପଟେଇବାରେ ଓସ୍ତାଦ . “ଗଳେଇ”, “ବେଧେଇ” “ଘେଇଁ” କେଉନସି ବି ସବ୍ଧ ତା ପାଇଁ …